vrijdag 22 mei 2015

Aflevering 6 - Bergmanstrook 167

Bergmanstrook 167

22 mei 2015

Op slechts een paar minuten fietsen
van Joëlla's appartement,
ligt het zorgcentrum voor ouderen Buytenhage.
Mooi in het groen bij een park.



De receptioniste wijst me naar
een wooncomplex wat er achter ligt.
Opgelucht denk ik
fijn een aanleunwoning met
aparte ingang!



Ik ben en blijf de enige terwijl de klok
één minuut voor negen aanwijst.
Ongerust besluit ik de coöperatie bellen.
Maar dan hoor ik opeens;
'Dag mevrouw Donker, wie probeert u te bellen?'
Het is de consulent die ik
al vaker gesproken heb.



Een knappe man met de moeilijke naam
Aziez Abdoellakhan.

Het appartement oogt ruim.
Vijftig vierkante meter.



De deuren zijn toegankelijk
voor Joëlla's rolstoel.
Het appartement is praktisch ingedeeld
met een
grote inpandige berging
 en een open keuken.




Op de site van Woonnet staan gelikte
foto's van hoe je de flat zou
kunnen inrichten.




Levensloopbestendig ten top als ik de
badkamer bekijk.





Ik ben blij het gezien te hebben,
maar ik blijf dromen van een fijne flat met drie
kamers op een 'toplocatie!’
En geef als reden van weigering op
'te klein.'

Aziez is op de hoogte van mijn wensen.
Behulpzaam kijkt hij mee terwijl
ik met mijn Ikea centimetertje
de deuren opmeet.

Hij vraagt of hij mijn quote
'droomhuis gezocht'
mag gebruiken in een column.
Hij schrijft maandelijks een blogbericht
op de site van Woonnet Haaglanden.

Hij geeft me wat adviezen over andere appartementen.
Als ik over mijn avontuur vertel over de
dertiende verdieping van de Nassaulaan, heeft
hij nog wat aanvullende informatie.

Deze locatie heeft wél een aparte ingang.
met slagboom en eigen parkeerplaats.
De ingang via het zorgcentrum Morgenster
kan je gebruiken, maar hoeft niet.
Ik ben blij dat ik naar de afspraak ben gekomen,
de mogelijkheden en onmogelijkheden
worden met elke bezichtiging duidelijker.


's Avonds spreek ik met Anita die
Joëlla komt verzorgen.
Ik vertel dat ik nog steeds last heb van de
teleurstelling van de Griekenlandlaan.

Zij heeft een ervaringsverhaal;
' het is een ramp daar die nauwe hal,
de ouders van Tom woonden daar!
Hij kon nooit zelfstandig op bezoek.
Zelfs met zijn duwrolstoel was
het een ellende om binnen te komen.

Het wordt tijd om de gedachte van
'een muurtje wegbreken'
te stoppen en de teleurstelling laten
voor wat het is.

Op naar een volgende ronde!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten