dinsdag 8 september 2015

Aflevering 11 - Bijdorplaan 491


Dinsdag 8 september 2015

Bijdorplaan 491

Vandaag kijk ik nogmaals rond in dit complex.
Met een frisse blik.

In maart 2015 was het mijn eerste kennismaking
met een huis in Zoetermeer.
Ik vond het helemaal niks.
Te modern, geen balkon, het
leek teveel op een kantoor.


Inmiddels ben ik tien huizen verder.
Te kleine huizen.
Verwaarloosde appartementen.
Te ver van het centrum.
Niet rolstoeltoegankelijk.

Ik doe er zeven minuten over op de fiets.
Kan me nu beter oriënteren.
Ik spreek een dame aan.
Zij loopt wat in het rond te kijken.
We raken aan de praat.
En wachten op een bankje.

Zij woont op de Griekenlandlaan.
O… in één van de drie vierkante flatjes?
Nee ik woon in de grote flat.
Met vier kamers.
Ik kwam daar met mijn kinderen wonen.
En woon nu alleen.
De woningcorporatie zet steeds
nieuwe en nog grotere antennes op het dak.
Daar vangen zij veel geld voor.
De bewoners van de flat hebben er last van.
Oorsuizen, hoofdpijn en andere lichamelijke klachten.
Vestia doet er niets aan.
Ondanks vele brieven en klachtprocedures.

De woningconsulent arriveert.
Zodra ik de flat instap ervaar ik de
ruimte van achtenzestig vierkante meters.
Alle hinderpalen vallen weg.
Ook de hoge huur.
Liever beknibbelen met euro's.
Dan beknibbelen met ruimte.


Luxe zonneschermen.
Vloerverwarming.



Helaas ben ik nummer tien.
Nummer één aanvaardt de flat direct.
Geef hen geen ongelijk!

Vanaf nu is het wachten tot ik aan de buurt ben.
Ik heb nu een top VIER
Schoutenhoek, Bijdorplaan, Nassaulaan en Athenestraat.





vrijdag 4 september 2015

Aflevering 10 - Duitslandlaan 292

Donderdagmiddag 3 september 2015

Duitslandlaan 292

Samen met Joëlla ga ik naar de bezichtiging.
Het gebouw de  Leliënborgh heeft
twee ingangen.
Het is een groot seniorencomplex in het stadshart.
We gaan van de ene ingang naar de andere
op zoek naar 229.
Dat huis lijkt niet te bestaan?



Ik zie twee heren met aktetas.
Bent u van woningcorporatie Mooiland?
Wij zoeken nummer 229.
U bent denk ik in de war?
Het is nummer 292!
Waarom staat het verkeerd vermeld in
de uitnodiging?
Wij maken die uitnodiging niet… mevrouw…

Ik laat de geprinte uitnodiging zien.
De man leest hardop: Nathaliegang 229!
Potjandosie, ik ben zo in de war
Dat ik al huizen door elkaar ga halen.

We zijn de enigen en gaan met de lift
naar boven.
Joëlla kan gemakkelijk naar binnen.
De flat is donker en kijkt uit
op een parkeerplaats.
Met bomen dat dan weer wel.



Na de mooi aangeklede flat van vanmorgen
valt dit totaal in het niet.
De woonconsulent doet nog pogingen
het aantrekkelijk te maken.

Er komt een nieuw aanrechtblad, deze is beschadigd.
Is er een berging beneden?
Nee, wel een lange gang om de fietsen te stallen.
Iedereen heeft daar zo zijn eigen plaatsje.
Er wordt niet moeilijk over gedaan.
Ik wordt er achterdochtig van.
Waar wordt wel moeilijk over gedaan?

Dit is het tweede huis vandaag waar ik nee op ga zeggen.
Beneden in de hal maken we nog een praatje.
Een oude dame wacht op de taxi.
Woont u hier al lang?
Een maand of zeven.
Ik kwam van de Schoutenhoek.
(Staat hoog op mijn lijstje!)
Ik ben in een jaar tijd tweemaal verhuisd.
Ik heb met veel plezier vierentwintig jaar
In de Athenestraat gewoond.
(Staat ook hoog op mijn lijstje
en ga ik morgen naar toe)
Ik had daar nooit weg moeten gaan.
Maar ja, ik verkeek me op die mooie nieuwbouw.
Maar het was er zo stil.
Hier heb ik het wel naar mijn zin.

Joëlla en ik steken over naar het stadshart.
Eén voordeel, het complex ligt heerlijk centraal.
In de serre van het prachtige restaurant Clooney,
gaan we genieten van een drie gangen High Tea.








In de namiddag wandelen naar de Schoutenhoek.
En spreek ik de bewoners aan die op het balkon
aan klussen zijn.
Zij hebben het huis gekregen in mei.
Ik herken ze van de bezichtiging.
Ze voelen zich te koning te rijk.

Er komen daar weinig appartementen vrij.
Nogmaals ben ik blij dat ik de Nathaliegang heb geweigerd.
De huur is hier net zo hoog.
Maar het is een prachtige centrale plek.
De moeite van het wachten waard!


Aflevering 9 - Athenestraat 26



Vrijdag 4 september 2005

Athenestraat 26

Er zitten al een aantal dames in de gang te wachten.
Ik herken een mevrouw van een bezichtiging.
Dat kan niet volgens haar.
Ik ben maar één keer gaan kijken dit jaar.
Dat was in de Schoutenhoek.
O... nu herken ik u, u bent met mij meegelopen
naar de halte van de Randstadrail!

Ik maak ook een praatje met de andere dames.
Eén vrouw vertelt gister in de Duitslandlaan te zijn geweest.

Oh dan was u zeker later dan ik?
Ik was er om half twee en ben niet op het aanbod ingegaan.
Wat vond u er van?

Als ik een miljoen had zou ik het voor geven.
Echt waar?
Ja, ik woon nu in een onveilige situatie.
Ik vind het een paleis.
Maar ik weet nog niet of mijn papieren in orde zijn.
Voor sommige woningen is mijn inkomen net
vierhonderd euro per jaar te weinig.



De consulente van Vidomes is gearriveerd.
We bekijken de flat met de gerenoveerde keuken.
De badkamer staat op de nominatie vernieuwd te worden.

De flat heeft een mooi ruim balkon.
Alle balkons in dit complex liggen op het zuiden.



Maar dit is een hoekwoning met een balkon aan
de zijkant van het complex.



De flat vind ik geschikt.
Ik ben een keer met Joëlla naar het complex geweest.
Ze kon in de lift en op de galerij komen.
Helaas is de voordeur smal.
Misschien te smal volgens mijn centimetertje?
Of net aan?
De flat is gebouwd in 1980.
Niet als seniorenflat.
De lift is later aangebracht.

Ik sta nummer vijftien.
Dus hoef nog niet te beslissen.
De mevrouw in de 'onveilige situatie' gaat het eerst
de keuken in met de consulent.
Om te kijken of haar papieren in orde zijn.
Ze heeft duidelijk behoefte aan privacy.

Helaas zegt ze al snel gedag en is
de volgende aan de beurt.
Een aantal dames weigeren.
En is opeens het nummer voor mij aan de beurt!
Zo snel kan het gaan.
Begin je als nummer vijftien en ben je opeens nummer twee!
Ik hoef niet te besluiten.
Degene die aan de beurt is neemt het.

Nu maar hopen dat de mevrouw het gister aan haar
aangeboden appartement in de Duitslandlaan krijgt.
Ik ben een bofkont dat ik nog steeds heerlijk woon in Nieuwenhoorn.

donderdag 3 september 2015

Aflevering 8 - Nathaliegang 229

3 september 2015

Nathaliegang 229

Voor het eerst ontvang ik een mail.
Op 1 september 2015
De huur kan 15 september ingaan.
Beslissen voor 4 september!

Ik maak een afspraak op
donderdagochtend 3 september.
Het is de eerste keer dat ik een woning bekijk
die niet is gestript.

De dochter van de bewoner,
die onlangs op 87 jarige leeftijd is overleden,
leidt mij rond.
Zij lijkt wel een makelaar die met verve
alle voordelen opsomt.

'Mijn vader zat dolgraag in de serre.
Kijk… heeft een verwarming aan laten leggen.
In de winter was het te koud'.'



De teleurstelling dat het appartement
geen balkon heeft voelt direct minder zwaar.

'De keuken is pas vernieuwd en de badkamer
staat op nominatie vernieuwd te worden.'



Gompie…. Die keuken en badkamer zien er
mooier en schoner uit dan in mijn eigen huis!

'Mijn vader had een werkster,
Het ís goed bijgehouden.'

Het is duidelijk een rijke familie.
Ik zak in het tapijt en alles ziet er keurig uit.

'Als u de flat accepteert laten we alles liggen.
Kijk de gordijnen heb ik er al afgehaald,
maar die kunnen zo weer opgehangen worden.'

Logisch dat de familie er belang bij heeft.
Het spaart hen veel werk.
Maar het is ook verspilling om goede
spullen te vernietigen.

De twijfel maar ook een licht
gevoel van paniek slaat toe.
Wat muurverf op een paar wandjes.
Schoonmaken hoeft niet.
Overal prima vloerbedekking.
Gordijnen kan ik later vervangen naar
mijn eigen smaak.
Kortom ik kan er zo in.

Ik ken de wijk.
Joëlla had vorig jaar een optreden.
In het pas vernieuwde en leuke
winkelcentrum Rokkeveen.



Ik pieker hoe we hier naar toe waren
gekomen.
Randstadrail….liften die soms
weigeren.
Hoge huur 670 euro.
Voor die prijs kan ik beter
wachten op een woning
in het centrum.

Om mezelf een slapeloze nacht te besparen.
besluit ik vroeg in de avond niet
op het mooie aanbod in te gaan.
Het mag niet baten.
Schaapjes tellen… het helpt niks niemendal.