Schoutenhoek 88
Dinsdag 31 maart 2015
Vandaag naar de Schoutenhoek nummer 88
Ik sta op de wachtlijst op nummer elf,
geen schijn van kans.
Toch klopt mijn hart.
Binnen kijken
en kletsen met woningzoekers,
levert veel informatie op.
Er staan zeker twintig mensen voor de deur.
De meesten komen met familie of vrienden.
Kees - vierenzeventig jaar- is samen met zijn zoon.
Hij stelt zich voor,
maakt grapjes en wil wel samen met mij wonen.
Zo brengen we de tijd door.
De woonconsulent laat op zich wachten.
Er is veel gemopper.
‘Wij mogen geen minuut te laat komen!’
‘Ik ga een klacht indienen!'
'Ja, schrijf mijn naam er ook maar bij.'
Na een kwartier gaat de deur open.
Iemand is het huis aan het leegruimen
Hij laat ons binnen.
Bij het googelen op google maps kwam ik
op internet een oproep van 112 tegen.
De bewoner was met een ambulance opgehaald.
Luguber idee, maar zo komen
de seniorenwoningen vrij.
Behalve de man die de deur open deed.
Is er ook een jong meisje in de flat.
Ik vraag of het niet vervelend is,
om zo overvallen te worden.
Is haar Opa of Oma overleden?
Nee het was een kennis van mijn vader.
De flat is prachtig ruim en licht.
Ik hoor veel negatieve opmerkingen.
Wat een belachelijk kleine keuken!
Het is een wat lullig keukenblokje
in een ruime woonkamer.
Ik fantaseer er een mooie Ikea keuken in.
'Ze komen zo bij je naar binnen.'
hoor ik diverse mensen zeggen.
De schuifpui komt uit op een balustrade,
met een speeltuintje er voor.
Er is een groot terras.
Vrij zit je niet.
Maar wat komt er langs?
Er zijn twee scholen in het complex;
hoor ik mensen zeggen.
De consulent arriveert na twintig minuten,
met een verontschuldiging over een te krap schema.
De belangstellenden die direct weg willen
moeten afgetekend worden.
Niet verschijnen levert drie maanden straf op.
Je mag in die tijd niet reageren op een andere woning.
Mijn nummer elf blijkt opeens acht te zijn!
Een dag later zie ik op de site
dat de woning is aangeboden aan nummer zes!
Oei best dichtbij!
Het appartementen complex lijkt op de bouw
die ik als eerste bezocht
aan de Bijdorplaan.
Maar heeft meer pluspunten.
Er is een terras/balkon.
Er is meer gebruik gemaakt van hout.
Het opgesloten kantoorgevoel heb ik hier niet.
Ik maak een praatje met een vrouw en
vraag hoever het stadshart is.
Zoetermeer is een fiets en wandelstad.
Met de auto ben je verplicht tot
grote omwegen.
De vrouw nodigt me uit om met haar
mee te lopen.
Zij gaat naar de halte van de Randstadrail.
Ik laat mijn auto staan.
We lopen dwars door het complex heen.
Over een grote houten trap.
Niet rollator proef.
De woning is zogenaamd een benedenwoning.
Maar er zijn winkels onder.
En een lift van -0 naar 0.
De vrouw woont in een super luxe vrije sector flat.
Wil wel graag kleiner wonen.
Maar heeft veel eisen.
Ik vraag of ze flats op de Griekenlandlaan kent.
'Ja, daar ben ik ook geweest.
Wat een rare indeling hebben die flats.
En een piepklein balkonnetje
Je kijkt zo bij de buren naar binnen!'
Teleurstellend om dit te horen.
Want die appartementen staan op
mijn verlanglijstje op nummer één.
We nemen afscheid bij de halte.
Ik ga uitrusten met koffie.
Het stormt en regent,
maar nu is het even droog.
Een man staat op en biedt mij
zijn tafeltje aan,
lekker in de zon achter glas.
Als ik even later terugloop.
Is het complex dichterbij dan ik dacht.
Oriënteren is niet mijn sterkste punt.
Ik ga met de auto naar de
drie woontorens van de Griekenlandlaan.
Klein balkonnetje vind ik geen bezwaar.
Een aparte indeling een leuke uitdaging.
De huur is lager dan in de Schoutenhoek.
Schoutenhoek - Bouwjaar 2012 -
66 vierkante meter - huur 660 euro
Griekenlandlaan - Bouwjaar 1985
59 vierkante meter - huur 600 euro
Mijn huidige huur is 525 euro
Oppervlakte van mijn huis weet ik niet.
Ik parkeer mijn auto en
spreek een mevrouw aan die de flat in gaat.
Ze wil wel met mij mee naar de tweede
verdieping daar komt appartement 301 vrij.
Er staat nog een mevrouw in de lift.
Zij mengt zich in ons gesprek.
Beide dames wonen met plezier in deze flat.
Het is lekker rustig en centraal gelegen.
Ze kijken met mij mee naar appartement nummer 301
Welke hoek van de flat is het,
vraag ik mij af.
Volgens hen heeft het uitzicht op de sportvelden.
'Ik snapte het eerst ook niet,
verklaart de ene dame,
maar u moet het zien als een vierkante
taart
met acht punten.'
Het contrast met de Schoutenhoek is groot.
Een kale betegelde gang.
Een beetje 'muffe lucht'.
Wordt het toch beknibbelen
en nogmaals rekenen om te kunnen
huren in de nieuwbouw?
Ik loop naar de Athenelaan.
Staat op nummer twee van mijn
verlanglijstje.
Drie woonlagen met lift.
Balkons op het zuiden.
Ik spreek een mevrouw aan.
Ze woont er met veel plezier.
Maar heeft pas van iemand vernomen.
Dat gezien een nieuwe wet in januari 2015.
Deze appartementen alleen verhuurd
mogen worden aan twee bewoners.
De volgende ochtend krijg ik een
Uitnodiging om op 14 april het appartement
Griekenlaan 301 te komen bekijken….
