Woensdagmiddag 18 november 2015
Athenestraat 28
In mijn herinnering
is het een flat met een drempel.
Ik roep de hulp in van Irene.
Zij heeft voor haar schuur een stalen drempel liggen.
Helaas ligt die muurvast.
Irene mailt een optie voor een drempel,
gezien bij Eigen Huis en Tuin.
Te koop bij Praxis.
EUREKA !
Zoiets heb ik naast de blokhut liggen.
Ooit gekregen van de Gemeente Hellevoetsluis.
Weggehaald omdat ik
tijdens een vorstperiode op mijn snufferd ging.
Die drempels werden spekglad.
Irene helpt mij het gevaarte
in de auto tillen.
Joëlla gaat mee.
Het is een seniorencomplex met lift.
Maar geen brede deuren.
We wachten in de hal.
Er komt een ouder echtpaar binnen.
Een kabouterachtige man met
een wijde regenbroek op drie kwart lengte.
Een grote buideltas
strak om zijn middel.gebonden.
Hij is in het gezelschap
van een donkere vrouw.
Jij hier wonen?
vraagt de vrouw.
Zij wijst naar Joëlla.
Nee, ik wil hier misschien wonen,
maar mijn dochter wil graag op visite komen.
We gaan kijken of zij naar binnen kan.
Jij beter beneden wonen.
Jij meer kinderen?
Ja en u?
Wij geen kinderen.
Ik twee dochters in Singapore.
Zie ik nooit.
Ja ja, zegt de man.
Ik zag haar bij het Leger des Heils.
en dacht
Die is voor mij!
Joëlla wordt er ongemakkelijk van.
We worden gered door de woonconsulent.
De aardige meneer die mij
vaker in de weer zag met de centimeter.
Hij helpt mij de drempelhulp
uit de auto te tillen.
Voordat ik er erg in heb
kart Joëlla het huis binnen.
De galerij is opgehoogd
er is slechts een kleine overgang
na de drempel.
De drempel zelf is op galerij hoogte.
Het vergt stuurmanskunst,
maar het lukt!
De flat is niet leeg geruimd.
Er ligt donkere vloerbedekking.
Een zoon van de bewoners
vertelt dat zijn vader overleden is
en zijn moeder in een een verpleeghuis
is gaan wonen.
Ik ril een beetje als ik
de verdorde grafkransen op het balkon zie liggen.
De locatie is fantastisch
tegenover de bioscoop en stadstheater.
Toch vind ik de flat somber.
Misschien moet ik stoppen
met het vergelijken van de woningen
met mijn eigen huis?
Nummer één aanvaardt het huis.
Ik sta op vier.
Aan Joëlla moet ik uitleggen
dat de volgorde niks voorstelt.
Helaas ben ik geen nummer drie
bij een volgend aanbod.
Als er meer mensen reageren,
die langer op de wachtlijst staan
of urgentie hebben.
Kan ik zo maar weer zakken in de rating.
Ik ben blij dat Joëlla de flat kan in komen.
Toch voel ik mij wat teleurgesteld.
Komt dat dat ik de flat toch
somber vind qua licht?
Een paar dagen later
bekijk het filmpje op youtube.
Van diverse seniorencomplexen
heeft de woningcoöperatie mensen
geïnterviewd in hun woning.
Een vrolijke moderne oma
heeft dit appartement
heerlijk licht aangekleed
en gemeubileerd.
Ik word er vrolijk van.
De Athenestraat mag toch op
mijn voorkeurslijstje blijven staan.
Heeee vind ik zomaar je blog, leuk!
BeantwoordenVerwijderen