3 september 2015
Nathaliegang 229
Nathaliegang 229
Voor het eerst
ontvang ik een mail.
Op 1 september 2015
De huur kan 15
september ingaan.
Beslissen voor 4
september!
Ik maak een afspraak
op
donderdagochtend 3
september.
Het is de eerste keer
dat ik een woning bekijk
die niet is gestript.
De dochter van de
bewoner,
die onlangs op 87
jarige leeftijd is overleden,
leidt mij rond.
Zij lijkt wel een
makelaar die met verve
alle voordelen
opsomt.
'Mijn vader zat
dolgraag in de serre.
Kijk… heeft een
verwarming aan laten leggen.
In de winter was
het te koud'.'
De teleurstelling dat
het appartement
geen balkon heeft
voelt direct minder zwaar.
'De keuken is pas
vernieuwd en de badkamer
staat op nominatie
vernieuwd te worden.'
Gompie…. Die keuken
en badkamer zien er
mooier en schoner uit
dan in mijn eigen huis!
'Mijn vader had
een werkster,
Het ís goed
bijgehouden.'
Het is duidelijk een
rijke familie.
Ik zak in het tapijt
en alles ziet er keurig uit.
'Als u de flat
accepteert laten we alles liggen.
Kijk de gordijnen
heb ik er al afgehaald,
maar die kunnen zo
weer opgehangen worden.'
Logisch dat de
familie er belang bij heeft.
Het spaart hen veel
werk.
Maar het is ook
verspilling om goede
spullen te
vernietigen.
De twijfel maar ook
een licht
gevoel van paniek
slaat toe.
Wat muurverf op een paar
wandjes.
Schoonmaken hoeft
niet.
Overal prima
vloerbedekking.
Gordijnen kan ik
later vervangen naar
mijn eigen smaak.
Kortom ik kan er zo
in.
Ik ken de wijk.
Joëlla had vorig jaar
een optreden.
In het pas vernieuwde
en leuke
winkelcentrum
Rokkeveen.
Ik pieker hoe we hier
naar toe waren
gekomen.
Randstadrail….liften
die soms
weigeren.
Hoge huur 670 euro.
Voor die prijs kan ik
beter
wachten op een woning
in het centrum.
Om mezelf een
slapeloze nacht te besparen.
besluit ik vroeg in
de avond niet
op het mooie aanbod
in te gaan.
Het mag niet baten.
Schaapjes tellen… het
helpt niks niemendal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten